Heleen zette gedichten op muziek, waaronder het Spaanse ‘Los Mozos de Monleon’ waarmee ze in 2013 in Spanje de eerste prijs won bij Hispa Song International (voice & piano): Los Mozos op Youtube
Ze componeerde haar stuk ‘Across’ voor het beroemde rietkwintet Calefax en won hiermee in 2009 de toegiften wedstrijd.
Je zou haar muzikale smaak kunnen omschrijven als fusion: klassiek met invloeden van jazz of wereldmuziek. Heleen schreef een serie ‘Piano Trios for Early Learners’ (piano, viool, cello) die in drie delen zijn uitgegeven bij Alfred UK. Haar Tango Trio werd in 2023 uitgevoerd in Amerika:
Heleen schreef voor strijkers, blazers (fagot, klarinet, saxofoon, blokfluit), zangstem, piano (ook 15-handig, 5-handig, 4-handig) en koor.
In opdracht van de International Suzuki Association for Recorder schreef ze in 2021 en 2022 een grote hoeveelheid composities voor blokfluit ensemble. Binnenkort verschijnt een boek met arrangementen voor blokfluit ensemble.
Met sopraan Renée Harp maakte ze de cd ‘I Carry your Heart’ die diverse keren op Concertzender te horen was.
Uitgevers van Heleen zijn Broekmans en van Poppel, Matching Arts, Donemus en Alfred. Bij Donemus zijn onder meer haar ‘Pianodieren’ voor piano 4-handig en 6-handig uitgegeven.
In 2022 werd zij geïnterviewd voor de podcast ‘Bach .. en nu?’ uitgezonden door de VPRO:
Heleen doet ook vertelvoorstellingen op locatie. Tot voor kort was dit ‘George Sand en Chopin,’ inmiddels uitgevoerd in binnen- en buitenland. Haar nieuwe voorstelling ‘Domenico Scarlatti & Maria Barbara ging in 2023 in première en speelt inmiddels door het hele land:
In 2023 schreef zij voor de Dag van de Componist op 17 juni 2023 een driedelige compositie voor fagottiste Stefanie Liedtke: Ki 1, 2 en 3, begeleid door klankschaal.
Ook schreef zij voor de Dag van de Componist: ‘Intercity,’ een stuk voor 5 handen op 1 piano, te spelen op een aantal stationspiano’s in Nederland:
Opa, kijk ik vond op zolder, ’n foto van een ouwe boot, Is dat nog van voor de polder, van die ouwe vissersvloot. Jochie, dat is ’n gelukkie, ik was dat prentje jaren kwijt. ‘k Heb nou weer ’n heel klein stukkie, Van die goeie ouwe tijd.
Refrein
Daar is het water, daar is de haven, Waar j’ altijd horen kon, we gaan aan boord. De voerman laat er nou paarden draven En aan de horizon, leid Emmeloord. Eens ging de zee hier te keer, Maar die tijd komt niet weer, Zuiderzee heet nou IJsselmeer. ’n Tractor gaat er nou greppels graven, ‘k Zie tot de horizon geen schepen meer.
Couplet
Kijk, die jongeman ben ikke, ja, ikke was de kapitein. Hiero, en die grote dikke, ja, dat moet malle Japie zijn. Opa, en die blonde jongen, vooraan bij de fokkeschoot? Opa, zeg nou wat! Die jongen, is je Ome, die is dood.
Refrein
In ’t diepe water, ver van de haven, In die novembernacht, voor twintig jaar. Door ’t brakke water is hij begraven, Maar als ‘k nog even wacht, zien wij elkaar. Toen ging de zee zo tekeer, in een razend verweer. Ongestraft slaat niemand haar neer. Nu jaren later, hier paarden draven, Zie ik de hand en macht, van onze Heer.
(tweede keer refrein)
Waar is het water, waar is de haven, Waar j’ altijd horen kon, we gaan aan boord. De voerman laat er, z’n paard nou draven En aan de horizon leidt Emmeloord. Eens ging de zee hier tekeer, maar die tijd komt niet weer. ‘T Water leidt nou achter de dijk. Waar eens de golven, het land bedolven, Golft nou een halmenzee, de oogst is rijk.
Tekst: Willy van Hemert | Muziek: Joop de Leur
2. Kleine café aan de haven (Gm)
Couplet
De avondzon valt over straten en pleinen, De gouden zon zakt in de stad. En mensen die moe in hun huizen verdwijnen, Ze hebben de dag weer gehad. De neonreclame die knipoogt langs ramen, Het motregent zachtjes op straat. De stad lijkt gestorven, toch klinkt er muziek
Uit een deur die nog wijd open staat.
Refrein
Daar in dat kleine café aan de haven, Daar zijn de mensen gelijk en tevree. Daar in dat kleine café aan de haven, Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee.
Couplet
De toog is van koper toch ligt er geen loper, De voetbalclub hangt aan de muur. De trekkast die maakt meer lawaai dan de jukebox, Een pilsje dat is er niet duur. Een mens is daar mens, rijk of arm, ’t is daar warm, Geen monsieur of madam, maar W.C. Maar ’t glas is gespoeld in het helderste water, Ja, ’t is daar een heel goed café
Refrein
Daar in dat kleine café aan de haven, Daar zijn de mensen gelijk en tevree. Daar in dat kleine café aan de haven, Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee.
Couplet
De wereldproblemen die zijn tussen twee glazen bier opgelost voor altijd. Op de rand van een bierviltje staat daar je rekening, of je staat in het krijt. Maar het enige wat je aan eten kunt krijgen dat is daar een hardgekookt ei. De mensen die zijn daar gelukkig gewoon, ja de mensen die zijn daar nog blij!
Refrein
Daar in het kleine café aan de haven, Daar zijn de mensen gelijk en tevree. Daar in dat kleine café aan de haven, Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee.
Pierre Kartner (vader Abraham)
3. What shall we do with the drunken sailor? (Am)
1. What shall we do with a drunken sailor? What shall we do with a drunken sailor? What shall we do with a drunken sailor? Early in the morning!
… Way hay and up she rises Way hay and up she rises Way hay and up she rises Early in the morning!
2. Shave his belly with a rusty razor Shave his belly with a rusty razor Shave his belly with a rusty razor Early in the morning!
Way hay and up she rises Way hay and up she rises Way hay and up she rises Early in the morning!
3. Put him in a long boat till his sober Put him in a long boat till his sober Put him in a long boat till his sober Early in the morning!
Way hay and up she rises Way hay and up she rises Way hay and up she rises Early in the morning!
4. Stick him in a scupper with a hosepipe bottom Stick him in a scupper with a hosepipe bottom Stick him in a scupper with a hosepipe bottom Early in the morning!
Way hay and up she rises Way hay and up she rises Way hay and up she rises Early in the morning!
5. Put him in the bed with the captains daughter Put him in the bed with the captains daughter Put him in the bed with the captains daughter Early in the morning!
Way hay and up she rises Way hay and up she rises Way hay and up she rises Early in the morning!
6. That’s what we do with a drunken sailor That’s what we do with a drunken sailor That’s what we do with a drunken sailor Early in the morning!
Way hay and up she rises Way hay and up she rises Way hay and up she rises Early in the morning!
Way hay and up she rises Way hay and up she rises Way hay and up she rises Early in the morning!
Folk Son
4. Molly Malone (E)
In Dublin′s fair city Where the girls are so pretty I first set my eyes on sweet Molly Malone As she wheeled her wheel-barrow Through streets broad and narrow Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
She was a fishmonger And sure ’twas no wonder For so were her father and mother before And they both wheeled their barrows Through streets broad and narrow Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
She died of a fever And no one could save her And that was the end of sweet Molly Malone But her ghost wheels her barrow Through streets broad and narrow Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Irish Folk Song (Dublin, Johnny Logan, The Dubliners)
5. My Bonnie is over the ocean (G)
My Bonnie lies over the ocean My Bonnie lies over the sea My Bonnie lies over the ocean Oh, bring back my Bonnie to me…
Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me, to me Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me
Oh blow ye winds over the ocean Oh blow ye winds over the sea Oh blow ye winds over the ocean and bring back my Bonnie to me
Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me, to me Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me
Last night as I lay on my pillow Last night as I lay on my bed Last night as I lay on my pillow I dreamt that my Bonnie was dead
Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me, to me Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me
The winds have blown over the ocean The winds have blown over the sea The winds have blown over the ocean And brought back my Bonnie to me
Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me, to me Bring back, bring back Oh, bring back my Bonnie to me
Traditional Scottish Song
6. Wild Rover (C)
I’ve been a wild rover for many’s the year And I’ve spent all me money on whiskey and beer But now I’m returning with gold in great store And I never will play the wild rover no more
And it’s no, nay, never No, nay never no more Will I play the wild rover No never no more
I went to an alehouse I used to frequent I told the landlady my money was spent I ask her for credit, she answered me nay Such a custom as yours I can have any day
And it’s no, nay, never No, nay never no more Will I play the wild rover No never no more
I brought from me pocket ten sovereigns bright And the landlady’s eyes opened wide with delight She said:’I have whiskeys and wines of the best And the words that you told me were only in jest’
And it’s no, nay, never No, nay never no more Will I play the wild rover No never no more
I’ll go home to my parents, confess what I’ve done And I’ll ask them to pardon their prodigal son And when they’ve caressed me, as oft times before I never will play the wild rover no more
And it’s no, nay, never No, nay never no more Will I play the wild rover No never no more
And it’s no, nay, never No, nay never no more Will I play the wild rover No never no more
Op 11 februari om 15 u speelt deze voorstelling in Theater Vrijburcht, Vaillantlaat 143, 1986 XZ IJburg, Amsterdam. U kunt reserveren via het theater: theatervrijburcht.nl
Vertelconcert Domenico Scarlatti & Maria Barbara
Piano, tekst & spel: Heleen Verleur | Regieadvies: Julia Bless
Pruik & kleding: Andrea Palm
Ooit was er een tijd waarin men muziek en opera belangrijker vond dan politiek: in het 18e eeuwse Spanje waar de Napolitaanse componist en pianist Scarlatti klavierlessen gaf aan de 17-jarige Portugese prinses Maria Barbara, de latere koningin van Spanje. Maar pas toen castraatzanger en rasartiest Farinelli zich ook bij het Spaanse hof aansloot, veranderde alles!
Een verhaal over vertrouwen, jaloezie, vriendschap, vijandschap, gekte én liefde voor muziek.
In haar nieuwste voorstelling kruipt Heleen in de huid van Scarlatti’s leerlinge Maria Barbara, die waarschijnlijk een ‘soulmate’ voor hem is geweest. Voor wie anders schreef hij al zijn 555 Sonates? En zij kon ze allemaal spelen! Maria Barbara werd uiteindelijk 17 jaar lang gevangengehouden in haar paleis door haar (stief)schoonmoeder, dus ze had alle tijd om samen muziek te maken met Scarlatti. Ook de castraat Farinelli speelt een belangrijke rol in dit bizarre, maar waargebeurde sprookje.
Enkele reacties op de voorstelling:
“Had nog nooit van Scarlatti gehoord, maar dit zal ik nooit meer vergeten. | Het was zó levendig en beeldend: En de muziek betoverend. Wat had ik een heerlijke middag! | Het was een erg leuk, origineel en mooi optreden! | Ik ben helemaal fan van Scarlatti geworden. Ik kende hem natuurlijk al maar sinds je uitvoering heb ik zeker wel om de dag naar een playlist van hem op Spotify geluisterd. Zo fantasievol, elk werk heeft een heel eigen identiteit. Prachtig! | Schitterend concert. Echt geweldig. Nóg mooier en theatraler dan ik al verwacht had.”