De allereerste try-out van mijn nieuwe theater/concertvoorstelling Sand & Chopin is geweest, gister, op 8 april om 12 uur.
Het was erg spannend voor me, deze combinatie van een rol én piano spelen. Ik vond het bijzonder om te doen. Het heeft me een aantal inzichten gegeven. Bijvoorbeeld over hoe het werkt met plankenkoorts: als je iets hebt om je nog drukker over te maken (in dit geval acteren, waarmee ik nog niet zoveel ervaring heb) dan is het andere, vertrouwde (musiceren) ineens minder “eng”. Iets anders is dat ik heb gemerkt dat als ik verbinding maak met de luisteraars dmv communicatie (lees: acteren) het musiceren ineens natuurlijker, echter wordt .. In elk geval werkte dat gister zo. Het zou wel eens de sleutel voor mij kunnen zijn. En acteren is nog leuk ook! Ik denk dat het nog leuker kan worden als ik er meer ervaring mee krijg. Ik heb hierdoor zonder enkele podiumangst gespeeld, vanuit het hart, en dat is iets wat ik al mijn hele leven wens.
Wat ik me ook realiseerde is dat ik heel graag wil “groeien” in mijn kracht bij het overbrengen van emoties via lichaam, mimiek en stem. Ik heb me staande gehouden, maar er kan nog veel meer geëxperimenteerd worden vanuit theatraal oogpunt. Ik denk echter dat iedere keer dat ik de voorstelling doe, ik meer ga “durven”. Nu ik heb gevoeld wat het is om mijn aandacht te verdelen over meerdere gebieden, denk ik dat ik het aankan. Een goede regisseuse die aanwezig was -zij heeft ook pianoles bij me, samen met haar kinderen- heeft me aangeboden enkele dingen met elkaar door te nemen om te zorgen dat de voorstelling voor mij ook minder (in)spannend wordt, en ook voor verschillende soorten publiek geschikt is. Ik heb er helemaal zin in!
Enkele reacties van de aanwezigen:
“Het was heel bijzonder. En wat heb je prachtig gespeeld.”
“Was was het fijn vanmiddag. Je speelde zo mooi.. als ik nog iets mag toevoegen is het dit: hoe meer je van jezelf laat zien in je toneelspel hoe authentieker en meer dichtbij het overkomt. Ik hoop op meer.”
“Ik was ontroerd door je voorstelling. Vooral je opkomst als George Sand. En dan de speeldoos en je pianospel daarop. Dat roerde me tot tranen. Je was echt Sand voor mij en de verbinding met Chopin was zonder woorden voelbaar.”
“Het lijkt me heel leuk om met een aantal kinderen te komen.”
“Was erg leuk en de vertelling over Chopin zijn leven vond ik erg boeiend.”
“Ik was zeer geboeid door de levensloop. Je bracht het heel pakkend! En natuurlijk met prachtig pianospel! Heel erg leuk!”
“Heel erg leuk gedaan! Was heel interessant om dit verhaal te horen. Mooi verteld, mooi gespeeld.”
“Ik was erg geroerd door jouw moed en eerlijkheid en openheid in aangeven dat je iets doet buiten jouw comfort zone wat je heel graag wilt. Het was heel intrigerend. Af en toe zocht je nog naar de stijl en woorden, maar dat hinderde niet.”
Tot slot: hoogtepunten voor mij waren het begin met het speeldoosje waarbij om en om het speeldoosje en de piano het thema speelden. Verder de accenten van de Mazurka samen met het publiek stampen en klappen op de 2e en 3e tel, waarbij de piano inviel.. De regendruppel prelude met Alyssa als “druppel” 😉 en de Danse des Oiseaux met een echte vogel.