Vandaag was ik in Theaterzaal Nieuw-Vennep aanwezig bij de uitvoering van mijn ‘Berceuse pour ceux qui ne veulent pas encore dormir’ door pianistes en collega’s Christa Korsten en Elieske Wisse, beiden werkzaam bij Pier K. Het had wat voeten in aarde voordat ik daar was, want mijn navigatie wees me totaal verkeerd, doordat het -geheel zelfstandig- een andere plaatsnaam had verzonnen bij het adres wat ik had ingetoetst.. hoewel ik wel degelijk Nieuw-Vennephad ik ingetoetst, kwam ik ergens bij Utrecht uit.
Dat ik dit niet meteen in de gaten had, kwam omdat ik mijn toneeltekst van Sand zat te repeteren achter het stuur. Dat gaat namelijk heel goed in de auto, het duurt precies 30 minuten. Maar dan let je iets minder op de route (wél op het verkeer!).
Veertig minuten later arriveerde ik alsnog, gelukkig kon de volgorde van het programma worden aangepast zodat ik mijn eigen compositie nog kon horen. Het inleidende praatje van Christa over mij was zeer complimenteus, ze had zelfs een foto van mij uit het archief gehaald die groot geprojecteerd was op de achterwand. Ik was aangenaam verrast door het mooie spel van Christa en Elieske. Zij hadden duidelijk keuzes gemaakt, waardoor de muziek krachtig naar voren kwam. Ook de prachtig vertolkte Jaargetijden van Tchaikovsky (maart, april en mei) gespeeld door Ronald Schollaart met Russische aankondiging door een (van oorsprong) Oekraïense dame die goed Nederlands sprak, had ik niet willen missen. Jammer dat ik de rest van het programma wél moest missen! 😉