Door Facebookvriendin (niet alléén Facebook) Rineke Verbrugge werd ik vandaag herinnerd aan mijn ‘Milonga for three’ a la Astor Piazolla: https://ap.lc/FTSMr

Hierdoor bedacht ik dat ik eigenlijk behoorlijk wat Argentijns of Spaans georiënteerde muziek heb geschreven, wat toch wel eigenaardig is aangezien ik al mijn hele leven in Amsterdam woon en werk. Nou ja, hoe dit komt kan ik zelf ook niet verklaren. Laatst werd ik nog als enige Amsterdamse componist gespeeld in een programma van pianist Marcel Worms met voor de rest louter Spaanstalige stukken. (to be continued)

Onderstaande wordt gezongen door Renée Harp, begeleid door mijzelve.

Met blijdschap en trots wil ik aankondigen dat ik ben gevraagd toe te treden tot het bestuur van ‘Stichting Muziek voor Kinderen’:

http://www.muziekvoorkinderen.org.

Wat de Stichting doet, kunnen ze beter zelf zeggen (van hun website):

“Stichting “Muziek voor Kinderen” is opgericht om muziek in het leven te kunnen brengen van kwetsbare kinderen en kinderen in een kansarme omgeving. Kinderen die graag muziek willen maken maar daar door omstandigheden de mogelijkheden niet voor hebben. De muziekprojecten bestaan uit oriëntatie op verschillende instrumenten, instrumentale lessen, samenspel, bandcoaching, optredens en uitwisselingen.
De gelden die de stichting binnenkrijgt worden besteed aan instrumentarium, vergoedingen voor plaatselijke docenten en kosten rondom workshops, optredens en uitwisselingen zoals kostuums, vervoer, eten en drinken. Bestuur en muziekdocenten uit Nederland werken geheel op vrijwillige en onbezoldigde basis.”

Monique Udo is oprichter en voorheen één van de uitvoerders van de projecten: “Het plezier wat ik zie bij kinderen als ze muziek maken en de blijdschap en trots als ze ontdekken dat ze iets kunnen op een instrument is zó hartverwarmend. Vooral kinderen die in moeilijke omstandigheden opgroeien, zoals weeskinderen, kinderen met HIV/Aids of kinderen in een moeilijke gezinssituatie, kunnen zich enorm optrekken aan het muziekmaken. Voor deze kinderen in het bijzonder heb ik de stichting Muziek voor Kinderen opgericht. Ik heb de stichting tot eind 2016 met enorm veel plezier geleid en grotendeels de projecten zelf uitgevoerd, naast de docenten ter plaatse. Helaas zorgde toenemende verlamming als gevolg van de ziekte ALS ervoor dat ik mijn werkzaamheden moest neerleggen. Ik ben ontzettend blij en dankbaar dat Samira Kaya en de nieuwe bestuursleden de stichting willen voortzetten. Ikzelf zal op de achtergrond betrokken blijven.”

Eind december 2020 ging de opbrengst van het Sinterklaasboek dat ik samen met Jan maakte, naar Stichting Muziek voor Kinderen. Van dit bedrag konden ze onder meer maismail kopen:

http://www.heleenverleur.org/2020/12/11/maismeel-bonen/

Op zaterdag 23 januari 2021 zal Marcel Worms weer twee live streamings verzorgen, om 11:00 en 20:00, met Spaanse pianomuziek van Albéniz, Granados, Mompou, Blancafort en Nin-Culmell. Als toegift (waarschijnlijk bij beide concerten) staat een stuk op het programma van een Nederlandse componiste (wie hoort in dit rijtje niet thuis?) die ook Spaanse muziek heeft geschreven: Heleen Verleur. Toen ik hoorde dat Marcel een Spaans programma ging doen, liet ik hem weten dat het bij mij ‘een snaar raakte’. Ik heb een zwak voor Spaanse muziek, heb ooit als enige ‘buitenlander’ een Spaanse wedstrijd had gewonnen met een Cancionera voor zang en piano. De zangpartij van dit lied ‘Los Mozos de Monleon’ zit bijna helemaal in de pianopartij, dus het kan best als piano solostuk gespeeld. Marcel vroeg mij of hij Los Mozos mocht doorspelen en vond het een prachtig stuk. Dit alles gebeurde 21 januari, twee dagen voor het concert! Hij houdt dus nog een ‘slag om de arm’, want het is kort dag om het stuk in de vingers te krijgen. Een stukje van de repetitie van Los Mozos met zangeres Renée Harp is hier te beluisteren:

https://www.youtube.com/watch?v=1KaPtN0nQpQ

De links naar de livestreamings van Marcel zijn de volgende:

11:00 https://youtu.be/rDjRwVP9ylI

20:00 https://youtu.be/9s-yTDoeO7I 

Een toelichting op het programma zal tijdens de livestreamings gegeven worden maar is nu al te lezen op:
https://www.marcelworms.nl/event/twee-nieuwe-livestreams-marcel-worms-spaanse-pianomuziek-albeniz-granados-mompou-blancafort-nin-culmell/

De concerten zijn nog steeds gratis, er is geen ‘betaalmuur’, maar een donatie is zeer welkom.Een bijdrage kan overgemaakt worden op rekening NL89ASNB0783212771 ten name van M.R.Worms. 

De volgende toelichting is geschreven door Marcel Worms: De Spaanse muziek en daarmee ook de Spaanse pianomuziek is van oudsher het resultaat van een grote smeltkroes van culturen geweest. Nadat de Moren in 711 Spanje via Gibraltar waren binnengevallen hebben deze bijna zeven eeuwen een belangrijk stempel gedrukt op de Spaanse muziek. Zij brachten, evenals de zigeuners, een sterk emotioneel element in, dat nog versterkt werd door de Joods synagogale muziek. De ritmische complexiteit van de flamenco wordt ten dele ook veroorzaakt door  Afrikaanse invloeden.

De musicoloog en componist Filippe Pedrell (1841-1922) bepleitte het gebruik van  nationale Spaanse elementen. Dit standpunt had grote invloed op de jonge Isaac Albéniz, die volksmuziek als uitgangspunt ging kiezen. Hetzelfde geldt voor Manuel de Falla, Enrique  Granados  en Joaquin Turina. Typisch Spaanse elementen vinden we al in het werk van Domenico Scarlatti, aan wie later nog een livestreaming gewijd zal worden.

Karakteristiek voor veel Spaanse muziek is de rijidéz (strengheid), die zich uit in een zeer strakke ritmiek. De Latijnse hartstocht wordt door  deze tempovaste strengheid als het ware gecompenseerd en getemd. Beheersing, distantie en ordening staan tegenover ongeremde passie. De versieringen en melodievorming vertonen Oosterse elementen waarin de traditionele modale toonladders een belangrijke rol spelen. Ook het imiteren van de gitaar is  een beproefd procédé. Dynamische contrasten zijn vaak extreem. Rauwe zeggingskracht is dikwijls belangrijker dan oorstrelende schoonheid. Expressie hoeft niet altijd ‘mooi’ te zijn. Naast onbezorgde levenslust is de schaduw van de dood in de Spaanse muziek vaak niet ver weg.

Tijdens de livestreaming is werkt te horen van Isaac Albéniz, Enrique Granados, Federico Mompou, Manuel Blancafort en Joaquin Nin-Culmell, en zeer waarschijnlijk Heleen Verleur.

Albeniz en Granados zijn, samen met Manuel de Falla, de vaandeldragers van de negentiende- en vroege twintigste eeuwse Spaanse muziek. Mompou staat qua bekendheid in hun schaduw maar doet muzikaal zeker niet voor hen onder. Blancafort was een jongere collega en vriend van Mompou, wiens invloed in zijn zelden gespeeld maar opmerkelijk werk duidelijk hoorbaar is. Nin-Culmell is een kosmopolitisch componist, die o.a. lange tijd in de de Verenigde Staten woonde maar uiteindelijk Spaans staatsburger werd en Spanje als zijn vaderland beschouwde.

Vandaag hebben we op de Binnenkant een duet opgenomen wat nog was blijven liggen. Je kunt het hieronder horen:

https://youtu.be/48K8Gk5NZtc