Dit vond ik vanavond op internet over mijn oud-lerares piano Fania Chapiro, op de site van de Leo Smit Stichting. Fania Chapiro, afkomstig uit een Russisch-Joodse familie, werd in 1926 in Soerabaya geboren. Zij begon op 3-jarige leeftijd met viool-en pianolessen en al snel werd duidelijk dat zij een wonderkind was. Haar ouders verhuisden naar Parijs en later naar Nederland om haar bij bekende pedagogen te laten studeren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest de kleine Fania en haar moeder zich muisstil houden, vader Nohoum zat ondergedoken. Fania begon in die tijd te componeren. Het gezin overleefde de oorlog en Fania maakte furore in New York en Londen. Na haar huwelijk vestigde zij zich weer in Nederland en leidde een hele generatie pianisten op aan het Hilversums Conservatorium. Weinigen weten dat zij ook een bijzonder compositorisch oeuvre heeft nagelaten.
(Heleen: Ik heb vele inspirerende lessen van haar gehad bij het Hilversums Conservatorium, op het gebied van de Fortepiano was zij heer en meesteres.)

Met dank aan de Leo Smit Stichting

Wat kun je nog toevoegen aan NRC (Cultuur 6/2/2014): “Historische productie van Wagners operavierluik; productie vol superlatieven.”
Wat hebben Stan en ik genoten.
Hieronder een link die gaat over de kostuums & rekwisieten, leuk om te lezen.

Misschien nog één bijzonder iemand om te noemen uit deze productie: de Britse sopraan Catherine Foster (Brünnhilde). Topactrice en -zangeres.
Een mooi interview met haar kun je lezen via onderstaande link.
Dit interview werd afgenomen in 2013 in Bayreuth door Deutsche Welle.

Interview Catherine Foster

Kostuums & rekwisieten

Die Walküre: nog niet eerder zo’n spektakel in het Muziektheater gezien. Op de derde rij vliegen je wenkbrauwen bijna in brand van al het vuur op het podium. Een zeer ontroerende voorstelling, evengoed. Wie houdt het droog bij de aanblik een vader die zijn kind moet offeren omdat hij zichzelf vreselijk in de nesten heeft gewerkt? Grote emoties worden niet geschuwd bij Wagner: dat is waarschijnlijk ook de reden dat er zoveel Wagner liefhebbers zijn. En de muziek is hemels en heftig.

Vanavond Siegfried.

Woensdag naar ‘Das Rheingold’ geweest. Schitterende voorstelling over hoe de goden (met name Wotan) er een potje van maken: een prachtige godenburcht laten bouwen door twee reuzen, met als onderpand de godin Freia (zuster van Fricka, de vrouw van Wotan). Daarna de belofte verbreken om Freia te overhandigen aan de reuzen en ze in plaats daarvan het Rijngoud te beloven, met de daaruit gesmede ring die almachtig maakt. Uit pure hebzucht en machtswellust daarna de ring zelf willen houden. Dit is het verhaal in een notendop.
We mochten tijdens de voorstelling geen foto’s maken -de zangers stonden op 2 meter afstand!- maar aan het slot stiekem toch een foto (zonder flits!) gemaakt van het open doekje.
Vanavond De Walküre.

Vanavond met mijn buurvrouw Stan naar de eerste opera van Der Ring des Nibelungen: Das Rheingold.
Ik heb er heel veel zin in. Vrijdag Die Walkure, zondag Siegfried en woensdag 5 Götterdämmerung.
Ring des Nibelungen in Het Muziektheater 2014