Hoe kun je ‘gewoon’ je eigen dingen doen, als je weet dat er niet heel ver hiervandaan mensen aan het lijden zijn omdat er oorlog is en ze geen eten hebben? Natuurlijk heb ik het dan over de oorlog in Oekraïne, én over Israël. En wat verder weg gebeuren ook vreselijke dingen, zoals in Soedan, Congo, Somalië: maar ik beperk me nu hierbij tot twee oorlogen.

De oorlog tussen Rusland en Oekraïne heeft op iedereen extra grote impact omdat ook “wij” (Europa) hierbij betrokken zijn. Kan een land zomaar een ander land binnenvallen, en zoveel onschuldige slachtoffers maken? Poetin vindt van wel.

Uiteraard heeft ook Nederland zich in het verleden niet echt netjes gedragen, om het zo maar te zeggen. Bijvoorbeeld in Nederlands-Indië en Suriname. Maar je hoopt dat de beschaving langzamerhand een beetje vooruit gaat. Die hoop is de laatste jaren wel een beetje in de schoenen gezonken.

Nederland stond altijd vierkant achter Israël. Na de tweede wereldoorlog en de holocaust, in ons collectieve geheugen van nog maar tachtig jaar geleden, is dit zonder discussie. Daarvoor al eeuwenlang vervolging van Joden, heeft dit alles een diep trauma veroorzaakt bij heel veel mensen.

De afschuwelijke slachting van 7 oktober ’23 heeft hier nog eens extra diepe wonden geslagen. Het was zwaar onmenselijk en genocidaal. De reactie van de regering van Netanyahu lijkt echter buiten proportioneel!!

Hier moet echt dringend (liefst diplomatiek, door heel veel landen samen!) worden ingegrepen, want er zijn zoveel onschuldige slachtoffers in deze zinloze krachtmeting tussen Netanyahu enerzijds, die zich met steeds meer ultrarechtse mensen omhult, en Hamas anderzijds.

Zowel Israëliers als Palestijnen, en zeker ook hun kinderen, raken door dit alles zwaar getraumatiseerd, en/of overlijden.

Het is ook vreselijk dat Joden, ook in Nederland, zich niet meer veilig voelen door deze oorlog! Zelfs af en toe verhullen dat ze Joods zijn om niet op te vallen! In deze tijd? Hoe kan het dat dit gewoon gebeurt?

Voor wie zijn de idealen die worden bevochten? Voor de toekomstige generaties? Dan kunnen we nu wel zeker zijn dat die voor honderden jaren getraumatiseerd zullen blijven.

IS DAT ECHT DE UITHONGERING EN VERNIETIGING WAARD?

Wat kunnen we doen om een verandering te brengen? Ik denk dat demonstreren te weinig effect heeft. Het geeft mensen misschien wel een goed gevoel dat ze voor het juiste strijden, en dat is natuurlijk ook belangrijk. Maar of er echt dingen door veranderen?

Hoe kunnen we regeringen overtuigen??? De druk opvoeren?

Ik spreek me hier nu één keer over uit. Het is niet mijn bedoeling discussies op gang te brengen, en zeker geen wellus nietus gesprekken. Maar ik voel pijn in mijn hart bij wat er allemaal gebeurt.

(beide bijgevoegde artikelen stonden vandaag in het Parool. Vredesduif kwam via internet tot mij vliegen).